De hobbelige weg van ‘Zelluf doen’ en (je)zelf zíjn

Ik hou van het woordje Zelf! Maar lange tijd was ik mij niet bewust van wat het woord “zelf” inhield.  Volgens mij gebruikte ik het zelden tot nooit. Nou ja, behalve dan in de vorm van ‘zellûf doen’, want in hulp vragen en accepteren was ik niet zo goed. En ondanks dat het woord “zelf” inmiddels een veelgebruikt woord in mijn vocabulaire is en ik veel zelf bewuster ben, blijft mijn eigen weg volgen en voor mijzelf opkomen toch ook best wel lastig als ik heel eerlijk ben.  Het is een proces van vallen en opstaan.

De eerste keer dat ik mij bewust werd van de betekenis van het woord ‘Zelf’ was toen ik in 2003 bij de arbo-arts zat. Ik was totaal de weg kwijt, had geen idee wat er met mij aan de hand was maar wist wel dat het niet op te lossen was met een paar vrije dagen. Ik stond er dus op om naar de bedrijfsarts te gaan. De beste man had niet zo heel veel tijd nodig om te zien wat er aan de hand was.

“Mevrouw” zei hij (ik was 28 en voelde me totaal geen mevrouw om een beeld te schetsen van mijn “zelf” bewustzijn) “u bent burn out, overspannen of hoe je het ook wilt noemen. Blijft u eerst maar eens 3 weken thuis en kom eerst maar eens tot u zelf.” BAAAAMMMM!!! Dat kwam binnen!

Dat van die burn out, daar schrok ik niet eens van. Gevoelsmatig wist ik dat dat klopte, ook al had ik geen flauw benul van wat het inhield. Maar met dat hij de woorden  “kom eerst maar eens tot u zelf” had uitgesproken, brak ik!  Want ik had geen flauw benul meer wie ik was. Hoe MIJN “zelf” er uit zag. Ik wist niet meer waar ik voor stond, wat ik belangrijk vond, waar ik blij van werd…. Tjsonge….dat was een mokerslag van een eye-opener!

Nou, ik heb er toen 1 jaar over gedaan om “mijzelf” enigszins weer terug te vinden. Althans…toen ben ik begonnen om de 1e stappen in de goede richting te zetten. Ben ik van buiten naar binnen gaan “lopen” alsof je een labyrint in loopt, op weg naar het hart. Naar het binnenste van mij.  En wat kwam ik toch een hoop tegen onderweg om over na te denken…om te leren…om te ervaren, om overboord te gooien…om te overwinnen. En die reis is nog steeds gaande, de zoektocht gaat onverminderd door!

En soms loop je over bergen en heb je prachtige uitzichten en schijnt de zon op je gezicht. En soms loop je door dalen, tref je enkel schaduw en modderige drek om jezelf doorheen te slepen. De kunst is om in beweging te blijven ongeacht het tempo. En 2 stappen vooruit en 1 stap terug levert nog altijd 1 stap vooruit op!

En net zoals zovelen kom ik uit een systeem waarbij het gewoon is om eerst uit te reiken naar de ander en jezelf niet voorop te stellen. Anders is het misschien wel onbeschoft, egoïstisch, a-sociaal, of ben je de ander tot last. Onderaan de streep was de onbewuste boodschap dus dat ik mijzelf weg diende te cijferen. En dat is natuurlijk nooit zo letterlijk bedoeld!  Maar moeten we niet eerst goed voor onszelf zorgen voordat we voor een ander kunnen zorgen?

En denk eens aan de ongeschreven “regels” en de niet uitgesproken “verwachtingen” van anderen. Op grond van wat maak jij eigenlijk  de keuzes in jouw leven? Kijk je om je heen en kijk je naar wat je vrienden en je buren doen? Is dat doorslaggevend in jouw beslissingen? Of hoor je je zus op voorhand al een oordeel? Of bedenk je al argumenten om je ouders het hoofd te kunnen bieden als je besluit iets te doen waarvan je op voorhand weet dat ze het niet goed zullen keuren? Om nog maar te zwijgen over de invloed van de vergelijkingscultuur op het werk. In hoeverre laat jij je leven (on)bewust beïnvloeden door anderen?

In hoeverre heb jij nog ècht ZELF sturing over jouw leven?

De tweede keer dat ik mij bewust werd van de betekenis van het woord “zelf” kwam niet in een klap maar sijpelt nu gedurende een aantal jaren geleidelijk door. De geboorte van mijn dochter in 2010 was een nieuwe eye-opener. Om vanuit dit perspectief naar de betekenis van het woord “zelf” te kunnen kijken… wauw! Als een baby iets is, dan is het wel één groot brok puur ZELF! 

Naarmate de jaren vorderen, groei ik mee met de ontwikkeling van het zelf van mijn dochter. En oh…wat een enorm groot ZELF is zij. Nog relatief ongemoeid door de wereld om haar heen. Het zelf kent vele gezichten en vele vormen heb ik mogen leren van haar. Zij is dan ook mijn allergrootste  spiegel. Zij laat mij iedere keer opnieuw zien wat ik te leren heb. En hoe groter de irritatie mijnerzijds is of hoe lastiger ik het conflict vind, des te meer reden om te kijken wat daar te leren valt. En nee, dat luk mij ook echt niet altijd. Het gras is bij mij echt niet veel groener dan bij jou.

En er zijn vele manier om jezelf kwijt te raken en er zijn even zovele manieren om jezelf weer te hervinden! Ben jij jezelf kwijtgeraakt onderweg in het leven? Voel je dat je vast zit en wil je graag in beweging komen maar weet je zelf even niet meer hoe of  weet je niet waar te beginnen? Ik begeleid je graag op jouw weg van buiten naar binnen. Eenmaal binnen bij jezelf gekomen kan jij zelf weer van binnen naar buiten leven. Op de manier die klopt voor jou!

Door ZELF-reflectie ontstaat ZELF-kennis. En hoe meer ZELF-kennis je hebt hoe beter je ZELF-sturing kan geven aan alles in jouw leven! Ben jij er klaar voor om jezelf weer te ontmoeten? Neem dan vrijblijvende contact met mij op om te horen wat ik voor jou kan betekenen, je bent van harte welkom!

Met warme groet,

Maroesja Teijgeler

Mannaz & More

 www.mannazmore.nl

telefoon: 06-24772928    

maroesja@mannazmore.nl