5 jan 2018 Dieseltje

Dieseltje

Het is al laat en ik kan de slaap niet vatten. De afgelopen 2 weken waren man en kind beiden vrij. We zijn heerlijk relaxed door deze feestdagen periode heen gerold. Aan werk heb ik niet veel gedaan of gedacht. Althans….dat lijkt zo…

In deze vakantie periode lag mijn focus niet echt op het bouwen aan mijn praktijk. Want er is hier constant wel iemand die mijn aandacht vraagt of waar ik mijn aandacht aan wil geven… Gewoon omdat dat kan in deze heerlijke relaxte setting van de vakantie. (En ik ben gewoon slecht in twee dingen tegelijk doen!)

En vroeger had ik gedacht: dom, dom, dom! En was ik verschrikkelijk in paniek geraakt! Je moet nl weten dat ik mijn praktijk opstart vanuit een WW situatie. Wat er in het kort op neer komt dat mijn bedrijf binnen een half jaar moet staan en ik dan mijn eigen broek moet kunnen ophouden met de inkomsten hieruit. En van dat half jaar zijn er al 2 maanden voorbij!

Maar… als ik iets heb geleerd de afgelopen 10 jaar is dat ik maar zo hard ga als dat ik kan. De tijd van alsmaar doorschakelen en op het gaspedaal trappen is voorbij. Ik kan het niet meer. Mijn lichaam raakt in opstand op moment dat ik mezelf probeer te forceren en zorgt ervoor dat het zichzelf wel ergens uitschakelt zodat ik wel móet luisteren. Half jaar de tijd of niet….mijn lichaam en geest laten zich niet meer dwingen!

Afijn, ik dwaal af van waar ik het over wou hebben. Bijna 2 weken man en kind om mij heen gehad. Heerlijk allemaal leuke dingen gedaan en tot rust gekomen. En vandaag liep ik met mijn 2 schatten door de mooiste stad van Nederland, Utrecht. De stad waar mijn wieg stond en de stad waar de energie van mijn voorouders rondwaard.

En opeens na 2 weken “niet bezig” te zijn geweest met bouwen aan mijn bedrijf, kwam er van alles los daar in die inspirerende stad. Bergen met ideeën, bakken met energie, vastberadenheid, zelfverzekerdheid…. Ik stuiterde er op los en kon de slaap dus niet vatten. Dus ik heb eerst maar alle ideeën opgeschreven.

En prompt schoot er een uitspraak door mijn gedachten die ik steeds weer herhaal tegen de leerkrachten van mijn dochter:” Ze is een dieseltje! Eerst is er weerstand en pruttelt ze flink als je gaat trekken en duwen! Dan opeens staat ze prompt eigenwijs stil. En dan als je het niet verwacht en haar even negeert, schiet ze als een pijl uit een boog, gericht en op snelheid, vooruit! En zo arriveert ze alsnog op exact de juiste plek. Maar ze hanteert haar tijd en haar voorwaarden!

En nu ik niet kan slapen valt dat kwartje! Ze heeft het niet van een vreemde, die dochter van mij. Ik hou ook niet van dat gestuur, gepor en geprik! Zelfs niet van mezelf. Soms vind ik dingen rete spannend. Schuif ik het voor mij uit. Denk ik dat ik het niet kan. Heb ik het vertrouwen even niet. Is mijn energie ver te zoeken. Of lijkt mijn woordenstroom opgedroogd.

Maar iets in mij weet gewoon dat wat ik voor ogen heb, ik daar ook écht ga komen! Ook al heb ik het nog nooit gedaan. Ook al lijkt het of ik er via een rare manier naar op weg ben. Het is mijn weg, mijn manier. En nee, mijn zelfvertrouwen, energiepeil, woordenstroom, doorpak-vaardigheden en wat al niet meer, staan niet 24/7 in de hoogste stand van paraatheid!

Het is een utopie te denken dat dit echt mogelijk is zonder dat je hier een prijs voor hoeft te betalen. De kracht ligt in het regelmatig loslaten en rustnemen en vooral het vertrouwen hebben dat je er uiteindelijk toch gewoon gaat komen! Maar dan wel op je eigen tijd en je eigen voorwaarden. Laat dit dieseltje maar sputteren!

Met de moraal van dit (lange) verhaal kom ik op een prachtwoord uit, namelijk intrinsieke motivatie! Wij mensen gedijen namelijk het allerbeste als we ons innerlijk kompas mogen volgen! En laat dat nou onderdeel van mijn visie en van mijn missie zijn: Van binnen naar buiten leven en werken! Dan blijf je het dichtst bij jezelf en gaat alles zoveel fijner en moeitelozer!

Zit jij in de knoop met je innerlijk kompas en wil je graag begeleid worden om je eigen route weer te hervinden? Neem dan gewoon eens contact met me op. Ik help je graag weer back on track!