20 febr 2018 Mogen we nog mens zijn?

Wat ik mij steeds vaker afvraag in de digitale, prestatiegerichte en op geld en macht beluste maatschappij waar wij nu in leven is:”Mogen wij nog mens zijn?”

Naar het schijnt zijn wij een intelligent beestje. Want we hebben onszelf helemaal weten te ontworstelen uit de zee tot aan de bovenste regionen van de voedselketen. En omdat we ons daar maar al te bewust van zijn, maken we dat graag met veel bombarie zichtbaar. Zodat ons ego goed gevoed wordt.

En de meningen over wat ‘mens zijn’ inhoud, zullen verschillen. En dat is vast allemaal terug te vinden in wetenschappelijke onderzoeken, filosofische benaderingen, godsdienst geschriften e.d. . En ook uiteen gezet in mooie tabellen, kleurrijke taartdiagrammen en legio boeken. We kunnen er in ieder geval van uitgaan dat er vast en zeker rationeel “goed” over nagedacht is.

Maar wat ik de afgelopen 20 jaar in mijn werkzame leven heb ervaren, is dat het net van systemen, protocollen, customer journeys, werkwijzes,  enz…enz… zich steeds nauwer als een net om ons mensen heen sluit. We lijken het niet door te hebben, maar we verstikken onszelf! We worden geleefd door alles wat we zelf bedacht hebben. En nemen niet de tijd om onszelf af te vragen of het ons eigenlijk wel past?!

Toen ik in 2003 op mijn 28e een burn out kreeg was het geen nieuw fenomeen maar ik was wel een van de eerste op kantoor. Nu anno 2018 lijkt het “welvaarts” ziekte nr 1 te worden. (Het woord welvaart vind ik al een discussie an sich waard maar oké) Overal waar ik kijk is aandacht voor burn out, iedereen denkt er wat bij of vind er wat van.

Het bijzondere is dat ik het gevoel heb dat we de onderliggende oorzaken van een burn out met de jaren ook verschoven hebben naar wat ons past in het hier en nu. In mijn tijd was het een te veel een werk en leverde de re-organisatie stress op. Het kwam ook door mijn drang naar precisie en nauwkeurigheid. Vandaag de dag komt het door social media en dat we elkaar opjutten omdat het gras bij de buren groener lijkt. Zoals ik al zei, we zijn een intelligent beestje en we zijn zo goed in het bedenken van passende oorzaken. We creëren onze eigen mind fuck!

En overal zit een kern van waarheid in! Het is vaak een optelsom van meerdere factoren. Maar ook hier zetten we alles weer naar onze hand of moet ik eigenlijk zeggen: ”ons eigen hoofd!” zodat het lekker past en we ons verder even niet meer al te druk hoeven maken. In de kern ligt het mijn inziens dat we steeds verder van onszelf verwijdert raken, en dat verlies begint al in onze jeugd. Sinds die tijd zijn we zo beïnvloed door alles om ons heen, daardoor kunnen we niet meer helder voelen wie wij nu écht zijn.

Een paar jaar terug las ik een quote van Inez van Oord, de grondlegster van de Happinez, wie kent het niet. Zij zei “We hebben het systeem belangrijker gemaakt dan de mens. En daar kan ik niet zo goed tegen” En met die 2 zinnen zei ze alles wat ik voelde! We worden geleefd. We verzinnen echt voor alles regeltjes, kaders, protocollen enz…enz… En volgens al die lijntjes worden wij geacht te werken en dus ook te leven!

Ik vind het helemaal niet raar dat we met zijn allen burn out raken! We hebben de strop zelf om onze nek geknoopt! Het maakt niet uit of het geschreven of ongeschreven regels zijn. Of het zakelijk is of privé. Maar we leven zo van buiten naar binnen. Wat buiten ons ligt bepaalt wie we zijn, wat we doen, hoe we dat doen, wat we denken. We gaan totaal voorbij aan onze eigen, echte, pure behoeftes.

En dan maak ik een sprongetje naar een ander veel gehoorde kreet van deze tijd. HSP! Voor wie het nog niet kent; Hoog Sensitieve Persoon. Daar hoor je de laatste jaren ook steeds meer over. En een hoop mensen gaan dan pruttelen, dat er weer . een etiketje bedacht is en dat het wellicht allemaal wel wat overdreven is.

En toch …ik zie de rode draad in dit alles. HSP is niet nieuw! HSP is in mijn beleving de natuurlijke staat van zijn van de mens. Niks nieuws aan! In tegenstelling, het is gewoon het oer stuk in de mens dat eindelijk weer aanslaat. En hoe komt dat? Door al die kaders en grenzen. We zetten onszelf klem als een wild dier in een kooi. En dan komt dat oerdeel van ons mensen weer omhoog. Het is in mijn ogen niet zo raar dat veel mensen die burn-out zijn HSP blijken te zijn.

Die burn out….heeft precies dezelfde reden. We mogen en kunnen niet meer luisteren naar onze persoonlijke en innerlijke raadgevers. Wie luistert er vandaag de dag nog echt naar de boodschappen die ons lichaam stuurt? Je lichaam heeft de wijsheid in pacht, weet eerder dan je hoofd heeft kunnen bedenken wat er is. Ons hoofd is één groot vervuild filter geworden waar de goede dingen in blijven steken en de verkeerde dingen doorheen gaan. Ik zeg ook altijd maar zo bij mensen die maar klacht op klacht krijgen: ”Je lichaam blijft je terugfluiten totdat je de les leert, die je te leren hebt!”

Ik pleit voor meer menselijkheid! Zoals er allerlei slogans zijn, roep ik “Laat de mens weer mens zijn!” Weet je wat mijn bedrijfs-arts 15 jaar geleden tegen mij zei? Die man begreep waar het om ging! Hij zei:” Blijf jij maar een poosje thuis en kom eerst maar eens tot jezelf!” Alsof ie mij met een oerknuppel een tik op mijn hoofd gaf! Want jeetje…ik was gewoon onderweg vergeten wie ik was! Wat ik leuk vond, wat ik belangrijk vond, waar ik voor stond, waar mijn hart een sprongetje van maakte.

Kunnen we het tij nog keren? Waarom besluiten we bijvoorbeeld gewoon niet te stoppen met de digitalisering en automatisering? Laten we in ieder geval weer stil staan bij wat wij als mens, als individu uit het leven willen halen zonder dat onze blik vertroebeld wordt door met wat anderen daar van vinden of door datgene wat de (werk) maatschappij ons oplegt.  Laten we van binnen naar buiten leven en werken en luisteren naar ons gevoel en onze intuïtie. Dat maakt de wereld een stuk mooier en vriendelijker.

En tot op heden had ik altijd de neiging om te zeggen : “Onderaan de streep nemen we altijd onszelf mee. Zijn we mens”. Inmiddels heb ik besloten dat dit anders geformuleerd mag worden: “Boven aan de streep nemen we altijd onszelf mee. Zijn we mens!”

Heb jij het gevoel dat je ook verst(r)ikt bent geraakt in alles wat er buiten om jou heen gebeurd en wil je graag je eigen gevoel weer volgen. Door zelfreflectie kennis vergaren en met zelfkennis weer zelfsturing hebben over jouw leven! Ik begeleid je graag op weg naar jouw zelf.

met warme groet,

Maroesja Teijgeler

www.mannazmore.nl

maroesja@mannazmore.nl

tel: 06-24772928